ត្បែងមានជ័យ, ព្រះវិហារ៖ ពាក្យចាស់ពោលថា «សូវលិចទូកកណ្តាលទន្លេ តែកុំឲ្យភ្លើងឆេះផ្ទះ»។ ការដែលមានការពោលដូច្នេះ ព្រោះយើងដឹងហើយថា កាលណាភ្លើងឆេះផ្ទះគឺ ពិតជាមិនសល់អ្វីនោះឡើយ។
ជារឿងគួរឲ្យអនិច្ចាក្រៃពេក ដែលនៅថ្ងៃទី១០ ខែមីនា ឆ្នាំ២០១៤ វេលាម៉ោង ៤:៤០ នាទីរសៀល ភ្លើងបានឆាបឆេះផ្ទះបងប្អូនកំព្រាពីរនាក់យ៉ាងសន្ធោសន្ធៅ នៅភូមិស្រែព្រាង ឃុំប្រមេរ ស្រុកត្បែងមានជ័យ ខេត្តព្រះវិហារ។
អគ្គិភ័យកើតឡើងនេះ នៅមិនទាន់ដឹងអំពីមូលហេតុច្បាស់លាស់នៅឡើយទេ។ តាមសេចក្ដីរាយការណ៍ពីលោក ផាន់ សុខេត ដែលប្រជាពលរដ្ឋនៅភូមិកើតហេតុបានឲ្យដឹងថា អគ្គិភ័យនេះកើតឡើងនៅវេលាល្ងាច ហើយអ្នកភូមិបានព្យាយាមជួយពន្លត់ដែរ តែជាអកុសល ភ្លើងបានឆាបឆេះផ្ទះស្បូវដ៏កំសត់របស់ពួកគេស្ទើរទាំងស្រុងទៅហើយ។
នៅថ្ងៃកើតហេតុនេះដែរ ប្អូនប្រុស រ៉េត រឹទ្ធិដែលជាបងប្រុសបានទៅចម្ការ ដោយទុកឲ្យប្អូនស្រីនៅចាំផ្ទះ តែមិនដឹងជាមានអ្វីកើតឡើងបានជាមានភ្លើងឆេះផ្ទះដូច្នេះទេ។
អ្វីដែលកាន់តែអាណិតខ្លោចចិត្តនោះគឺ បងប្អូនពីរនាក់នេះជាកូនកំព្រានៅតែពីរនាក់ ដោយម្តាយបានស្លាប់ និងឪពុកក៏មានប្រពន្ធថ្មី ហើយបងស្រីច្បងក៏មានគ្រួសារ ហើយទៅរស់នៅខាងគ្រួសារខាងប្តីចោលប្អូនដ៏កំសត់ទាំងពីរឲ្យនៅរកស៊ីចិញ្ជឹមអាត្មាដោយខ្លួនឯងយ៉ាងវេទនា។
ក្រោយពីម្តាយស្លាប់ជាង៧ឆ្នាំ ឪពុកមានប្រពន្ធថ្មី និងបងស្រីមានគ្រួសារចោលអស់ទៅ ប្អូនប្រុស រ៉េត រឹទ្ធិ អាយុ១៧ឆ្នាំជាអ្នកដើរតួជាអ្នករកស៊ីចិញ្ចឹមប្អូនស្រីពៅដែលទើបមានអាយុ៧ឆ្នាំ។
ជីវភាពរស់នៅតាំងពីបែកបាក់គ្រួសារ បងប្អូនជនជាតិដើមភាគតិចកួយទាំងពីរនាក់នេះ រស់នៅយ៉ាងលំបាក គ្មានអ្នកមើលថែរ និងមិនដែលស្គាល់អ្វីជាភាពកក់ក្តៅពីគ្រូសារឡើយ ហើយអ្វីកាន់តែខ្លោចចិត្តទៅទៀត អគ្គិភ័យបានមកបំផ្លាញផ្ទះសុភមង្គលរបស់ប្អូនទាំងពីរថែមទៀត។
យ៉ាងណាក៏ដោយ សង្ឃឹមថា អាជ្ញាធរ ក៏ដូចជាសប្បុរសជននានា នឹងជួយគិតគូរដល់ជនរងគ្រោះទាំងពីរនាក់នេះ ជាពិសេសអាជ្ញាធរមូលដ្ឋានត្រូវធ្វើយ៉ាងណាចាត់វិធានការដើម្បីជួយជនរងគ្រោះទាន់ពេលវេលា៕
No comments:
Post a Comment